پروا کن امـشب غنچه از لب چیدنم  را
وقـتی خجـالت می کشی بــوسیدنم را
 
پنهان چـرا کردی نگاهت را ؟ ... نبینم ؟
یـــا می پسـندی با کـرشـمه دیدنم را ؟
 
هــم می خرامـی بی صدا هم می نشینی
امـشب نـهایـی مـی کنـم سـنجیدنم را
 
سـازت نـوایی کـهنه دارد تازه اش کن
مـن تـازه کـردم شـیوه در رقصیدنم را
 
تـا قـوس ابـرو می کشـی بالا هویداست
بـا تیـــر مژگـان می زنی پرسیدنم را